Zilliqa to publiczny blockchain, który ma na celu rozwiązanie problemów ze skalowalnością i przepustowością, które nękają różne kryptowaluty, w tym Bitcoin i Ethereum. Zilliqa wykorzystuje sharding w celu zwiększenia wydajności transakcji i zapewnienia skalowalnej i bezpiecznej platformy poprzez podzielenie sieci na węzły, które wykonują zadania równolegle. Twórcy tokena twierdzą, że Zilliqa jest pierwszym blockchainem, który całkowicie polega na shardingu w celu rozwiązania problemu skalowalności, co według nich robi skutecznie. Zgodnie z białą księgą dla monety, sharding umożliwia blockchainowi Zilliqa osiągnięcie prędkości transakcji tysiąc razy większej niż sieć Ethereum.

Ponieważ Zilliqa jest siecią blockchain bez zezwoleń o dużej przepustowości, deweloperzy mogą używać jej do hostowania zdecentralizowanych aplikacji i wykonywania inteligentnych kontraktów, unikając jednocześnie głównych wad, które nękają wiele wcześniejszych platform blockchain, takich jak zatory lub drogie ceny gazu.

Historia

Zilliqa została założona w 2017 roku przez Prateka Saxenę i stała się dostępna do zakupu jako token ERC-20 w styczniu 2018 roku. Tokeny zostały ostatecznie przeniesione do sieci głównej Zilliqa, która zadebiutowała w 2019 roku. Wymiana tokenów zostanie zakończona w lutym 2020 r.

Anquan Capital został założony w 2015 roku przez Saxenę, Maxa Kantelię, przedsiębiorcę technologicznego i finansowego z doświadczeniem inżynieryjnym, oraz Juzara Motiwalla, inwestora venture capital z doświadczeniem w firmach technologicznych. W 2017 r. Anquan założył firmę Zilliqa Research, która stworzyła sieć Zilliqa. Zilliqa Research początkowo zatrudniła Dong Xinshu jako dyrektora generalnego, Amrita Kumara jako dyrektora naukowego i Yaoqi Jia jako dyrektora technologicznego, z których wszyscy byli związani z National University of Singapore's School of Computing.

Jak to działa

Wykorzystanie technologii shardingu w celu złagodzenia zatorów jest kluczowe dla idei Zilliqa. Sharding to podział sieci na kilka klastrów węzłów zwanych shardami. Oznacza to, że gdy górnicy są proszeni o zweryfikowanie transakcji, mogą to zrobić jednocześnie. Innymi słowy, shardy mogą wykonywać transakcje niezależnie od siebie, a nie wszystkie razem w jednej gigantycznej grupie, która staje się coraz bardziej powolna wraz ze wzrostem jej wielkości, jak ma to miejsce w przypadku większości innych kryptowalut. Im większa sieć wykorzystująca sharding, tym szybciej może przetwarzać transakcje, ponieważ im więcej jest shardów, tym więcej transakcji mogą one obsłużyć w tym samym czasie.

Trudność w uzyskaniu konsensusu w celu weryfikacji transakcji jest jednym z możliwych problemów związanych z shardingiem. Niektóre protokoły konsensusu tokenów, takie jak Bitcoin, wymagają zgody połowy węzłów na weryfikację transakcji. Może to być czasochłonna procedura, której Zilliqa unika dzięki hybrydowej metodzie konsensusu, która przetwarza transakcje szybciej i zużywa mniej mocy procesora niż podejścia stosowane w tradycyjnych blockchainach, takich jak Ethereum i Bitcoin. Osiąga to poprzez zlecanie weryfikacji na poziomie shardu, gdzie węzły nie muszą analizować całych bloków danych. Aby zapewnić ważność procesu weryfikacji, Zilliqa posiada drugą warstwę, w której grupa węzłów tworzy komitet usług dostawy, który łączy mniejsze bloki w jedną całość. W rezultacie komitet DS ma dostęp do całego łańcucha bloków, aby potwierdzić, że weryfikacja jest autentyczna.

Całkowita podaż i obieg

Całkowita podaż ZIL wynosi 16,5 miliarda monet, podczas gdy maksymalna podaż jest ustawiona na 21 miliardów monet. Podaż w obiegu wynosi obecnie około 13,21 miliarda monet.