Publiczny blockchain o otwartym kodzie źródłowym o nazwie Solana jest w stanie obsługiwać inteligentne kontrakty, niewymienialne tokeny (NFT) i szeroką gamę zdecentralizowanych aplikacji (dApps). Token SOL, który jest natywny dla łańcucha blokowego Solana, służy jako mechanizm transferu bogactwa, a także bezpieczeństwa sieci poprzez staking. Wraz z obecnym członkiem zarządu Solana i dyrektorem operacyjnym Raj Gokal, Anatoly Yakovenko założył Solana w 2017 roku. Yakovenko, obecny dyrektor generalny Solana Lab, ma doświadczenie w architekturze systemów i starał się wykorzystać swoje umiejętności w nowym paradygmacie blockchain, który pozwoliłby na szybsze przetwarzanie.

Historia

Twórcy chcieli zbudować zupełnie nowy blockchain z potencjałem do szerokiej adopcji. W porównaniu do kart Visa i Mastercard, które mogą obsłużyć około 65 000 transakcji na sekundę, szybkość transakcji blockchain w tamtym czasie wynosiła zaledwie około 15 na sekundę. Aby zaspokoić popyt na skalę światową, Yakovenko i Gokal postanowili stworzyć nowy blockchain. Ze względu na szybkość i niskie ceny transakcji, Solana osiągnęła już potencjalną szczytową przepustowość 65 000 transakcji na sekundę i jest jednym z najczęściej wykorzystywanych istniejących blockchainów.

Solana różni się od innych blockchainów metodą ustalania konsensusu węzłów. Proof-of-history ma swoje zalety, jednak istnieją również pytania dotyczące procesu głosowania w Solanie i tego, czy prowadzi on do centralizacji, czy też nie. Węzły w Solana muszą zatwierdzać bloki i powiązane z nimi transakcje, aby mogły zostać włączone do łańcucha. Węzły przekazują liderowi swoje głosy, a lider jest odpowiedzialny za zebranie głosów i zatwierdzenie bloku. Podczas gdy w typowym blockchainie walidatorzy są wybierani za pomocą proof-of-stake. Następnie tworzą oni kolejny blok transakcji i rozsyłają go do wszystkich pozostałych węzłów sieci. Następnie reszta sieci porównuje nowy blok z własną kopią księgi, aby go skontrolować. Następnie każdy węzeł w sieci weryfikuje nowy blok i swoją wersję księgi względem każdego innego węzła w sieci. Od tego momentu każdy węzeł sam decyduje, czy zaakceptować lub odrzucić nowy blok jako ważny. Procedura jest powtarzana do momentu, aż większość węzłów zgodzi się na jedną nową wersję łańcucha. Umożliwienie węzłom osiągnięcia konsensusu bez liczenia głosów przez stronę trzecią jest czasochłonne, ale ma zasadnicze znaczenie dla zdecentralizowanych łańcuchów bloków od czasu powstania Bitcoina.

Solana rozpoczęła się ze stopą inflacji wynoszącą około 8%, która ma spadać o 15% rocznie, kontynuując trend spadkowy, aż osiągnie 1,5% rocznie, gdzie powinna pozostać. Oczekuje się, że emisje zostaną przekazane walidatorom, przy czym 95% tokenów zostanie przeznaczonych na wypłaty dla walidatorów, a 5% zostanie odłożone na koszty bieżące.

Maksymalna podaż

Przy obecnej podaży 315 100 273 monet SOL i całkowitej podaży 511 616 946, nie ma ustalonej maksymalnej podaży. Istnieją dwa zastosowania tokena SOL. Jednym z nich jest stakowanie, w którym posiadacze tokenów SOL mogą stakować swoje SOL i zdobywać zachęty. Drugie umożliwia użytkownikom opłacenie kosztów związanych z przeprowadzaniem inteligentnych kontraktów lub innych transakcji przy użyciu SOL.

Dodatkowo, ważony zestaw walidatorów Solana, który chroni sieć Solana, dystrybuuje z góry określoną sumę zachęt opartych na inflacji. Waga każdej zachęty do stakingu jest określana przez ilość stakowanych tokenów. Stosunek stakowanych tokenów do całkowitej ilości tokenów określa zysk.